Kategoria: Artykuły

Opublikowane w

FOBIA SZKOLNA – PRZYCZYNY, OBJAWY, LECZENIE

W klasyfikacji zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania fobia szkolna jest określana jako zaburzenie lękowe i należy do fobii społecznych.

Cechują  ją przede wszystkim: niechęć i odmowa chodzenia do szkoły. Zaburzenia  te mogą się manifestować objawami somatycznymi, takimi jak: bóle głowy, bóle brzucha, inne bóle niewiadomego pochodzenia.

Objawy mogą mieć swój początek w okresie dziecięcym  i określenie są mianem:

  • Fobii przedszkolnej, 
  • Fobii młodzieńczej – na poziomie szkoły podstawowej,
  • Fobii u nastolatków – w okresie szkoły średniej,

Cechą tej grupy zaburzeń lękowych, jest  lęk wywołany jedną sytuacją, w tym przypadku szkolną. Przeżywanie lęku przejawia się w sferze psychicznej, fizjologicznej, behawioralnej oraz społecznej. Koncentruje się wokół obaw związanych z oceną przez innych i przejawia się przeżywaniem nasilonego lęku związanego z ekspozycją i unikaniem sytuacji społecznych. Objawami lęku w fobii szkolnej są:

  • Przeżywanie lęku w tej jednej sytuacji dotyczącej szkoły oraz wyraźne unikanie jej,
  • Przeżywanie nasilonego niepokoju lub wręcz przerażenia przed pójściem do szkoły ( w dobie pandemii, podczas nauczania zdalnego, może manifestować się unikaniem pojawiania się przed kamerką internetową, strach a nawet paraliż podczas zabierania głosu na czatach).
  • Lęk napadowy – przeżywanie ataków paniki;

Fobia szkolna może mieć różnego rodzaju uwarunkowania, od lęku separacyjnego do ogólnego lęku  społecznego.

Jak leczyć fobię szkolną?

Kompleksowo, ponieważ walczymy o jakość życia dziecka również w życiu dorosłym. Diagnoza psychologiczna oraz wykluczenie czynników somatycznych przez lekarzy pediatrów powinny być podstawą do wdrożenia terapii tych zaburzeń lękowych.

Potrzebujesz wsparcia w leczeniu zaburzeń lękowych?  Nasz zespól służy pomocą.

Psycholog Justyna Polańska

mgr psychologii
tel. +48 603 804 416
mail: jpolanska@jjpsycholog.pl

Psycholog Jolanta Jaworek

mgr psychologii
tel. +48 792 228 742
mail: jjaworek@jjpsycholog.pl

Opublikowane w

Jakie są różnice między przemocą domową a konfliktem rodzinnym?

Przemoc domowa to jednorazowe albo powtarzające się, umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa bądź dobra osobiste członków rodziny. Mogą narażać osoby na groźbę utraty zdrowia lub życia, mogą naruszać ich godność, nietykalność cielesną wtym seksualną. Mogą powodować szkody w zdrowiu fizycznym lub psychicznym.

Cechy charakteryzujące przemoc domową są następujące:

  • Przemoc jest intencjonalna – chodzi w niej zazwyczaj o rodzaj kontroli. Jest ona działaniem celowym działaniem, choć jego cel nie zawsze jest świadomy.
  • Siły są nierównoważne – sprawca ma jakąś przewagę nad ofiarą: fizyczną, psychiczną, emocjonalną lub finansową.
  • Narusza prawa, dobra osobiste, przynosi cierpienie – przewaga jest stosowana do naruszania praw ofiary.
  • Jest nierozwiązywalna bez ingerencji z zewnątrz – sprawca nie ma interesu we wprowadzeniu zmiany.

Konflikt rodzinny to jednorazowe lub powtarzalne epizody, sprzeczności potrzeb, wartości między członkami rodziny. Konflikt charakteryzuje to, że:

  • nie jest intencjonalny – wynika z pewnej sprzeczności;
  • siły są względnie wyrównane;
  • jedna ze stron nie narusza w permanentny sposób praw innej;
  • często łączy się z cierpieniem, choć zazwyczaj obu stron;
  • przy dobrym rozwiązaniu umożliwia zmianę na lepsze i nie zawsze wymaga ingerencji z zewnątrz.

Ofiary przemocy domowej potrafią przez długi czas nie przyznawać się do swoich cierpień,  tym samym chronią agresora przed odpowiedzialnością karną. Ich bierność po części jest spowodowana tym, że sprawcą jest osoba im bliska, najczęściej mąż lub partner lub dziecko, rodzic. Ofiary wstydzą się reakcji otoczenia na oskarżenie go o przemoc. Cały czas mają też nadzieję na wewnętrzną przemianę, gdyż zwykle agresja nie ma charakteru ciągłego i przeplatana jest okresami spokoju.

Jeśli potrzebujesz wsparcia psychologicznego zapraszamy do kontaktu:

Psycholog Justyna Polańska

Psycholog Jolanta Jaworek

mgr psychologii
tel. +48 603 804 416
mail: jpolanska@jjpsycholog.pl

mgr psychologii
tel. +48 792 228 742
mail: jjaworek@jjpsycholog.pl

Opublikowane w

Przemoc domowa w podczas izolacji w okresie pandemii koronawirusa.

Przemoc domowa w podczas izolacji w okresie pandemii koronawirusa.

Przemoc domowa to koszmar wielu osób w Polsce. Z powodu epidemii koronawirusa dzieci nie mogą wyjść z domu, nauka odbywa się zdalnie, także część dorosłych pozostaje w domu. W odosobnieniu cierpią osoby, które skazane są na przebywanie w jednym pomieszczeniu z osobą znęcającą.

Izolacja i przebywanie na małej, zamkniętej przestrzeni są trudne, nawet dla osób, które się lubią lub kochają. Sytuacja związana z epidemią, izolacja społeczna, zamknięcie szkół i zakładów pracy, ograniczone możliwości poruszania się – to czynniki, które stwarzają dogodne warunki dla osób stosujących przemoc domową.

Niepewność sytuacji, często problemy finansowe, utrata codziennej rutyny i rosnąca frustracja mogą doprowadzić do kumulowania się negatywnych emocji i szukania możliwości ich rozładowania. Rodzina często okazuje się najłatwiej dostępnym „środkiem” umożliwiającym wyładowanie negatywnych emocji. Osoba stosująca przemoc, nie zna innych sposobów rozładowania frustracji niż agresja słowna czy fizyczna.

W obecnej sytuacji epidemiologicznej trudniej  porozmawiać z kimś czy poszukać pomocy. Często w takich razach osoby decydują się na podjęcie decyzji o rozstaniu z partnerem.

Jeśli potrzebujesz wsparcia psychologicznego zapraszamy do kontaktu:

Psycholog Justyna Polańska

mgr psychologii
tel. +48 603 804 416
mail: jpolanska@jjpsycholog.pl


Psycholog Jolanta Jaworek

mgr psychologii
tel. +48 792 228 742
mail: jjaworek@jjpsycholog.pl

Opublikowane w

Czy istnieje związek pomiędzy wykształconymi w dzieciństwie stylami przywiązania a relacjami w dorosłym życiu?

Takie pytania padają ze strony naszych Klientów. Zastanawiają się oni,  jak wczesne lata życia wpłynęły na to kim są teraz. Czy jeśli nie są zadowoleni z obecnego stanu, to mogą coś z tym zrobić? Czy winę za niekorzystną sytuację życiową mogą zrzucić na swoich rodziców?

Niestety odpowiedź na  to pytanie,  nie jest prosta. Na pewno, wczesne lata dzieciństwa i postawy rodziców, odciskają na nas swoje piętno, ale przychodzi taki moment, w życiu każdego człowieka, kiedy powinien wsiąść odpowiedzialność za swoje postępowanie.

Moment, w którym  uświadomimy sobie, że odpowiedzialność za nasze życie jest w naszych rękach, może stać się źródłem lęku. Jednak, aby móc zacząć pracę nad sobą i swoim sposobem przywiązania się w dorosłym życiu, musimy wiedzieć, czym w obszarze relacji zostaliśmy obdarowani w dzieciństwie.

Psychologowie wyróżniają trzy podstawowe style przywiązania z obiektem. W dzieciństwie obiektem tym są najczęściej rodzice, a w  dorosłym życiu  partner i przyjaciele. Od prezentowanego przez nas stylu przywiązania zależą nasze dorosłe relacje z innymi ludźmi.  Te trzy style przywiązania to:

  1. BEZPIECZNY STYL PRZYWIĄZANIA – cechuje się poczuciem bezpieczeństwa i zaufaniem do obiektu przywiązania  jako dostępnego i wrażliwego. Osoby bezpiecznie przywiązane do swoich partnerów czerpią satysfakcję z wzajemnej bliskości i akceptują zachowania partnera prowadzące do bliskości.
  2. LĘKOWO-AMBIWALENTNY STYL PRZYWIĄZANIA – jest efektem braku pewności co do dostępności obiektu przywiązania , co rodzi niepokój i zmniejsza poczucie bezpieczeństwa w relacji.
  3. UNIKOWY STYL PRZYWIĄZANIA – powstaje w sytuacji, gdy mimo silnej potrzeby kontaktu z obiektem przywiązania w dzieciństwie, zwłaszcza w sytuacji zagrożenia, obiekt nie jest dostępny.  W wyniku braku kontaktu uruchamiają się mechanizmy obronne, co może prowadzić do unikania bliskiego kontaktu z obiektem przywiązania

Aby móc budować satysfakcjonujące związki z innymi, musimy być świadomi, jaki styl przywiązania reprezentujemy.

Dobra wiadomość jest taka, że pomimo ukształtowanego w dzieciństwie stylu przywiązania, jako dorośli, możemy pracować nad sobą i wypracować nowy styl wiązania się z innymi ludźmi.

Niestety często bywa  tak, że sami nie możemy  poradzić sobie ze zmianą. Warto wtedy zastanowić się nad konsultacją ze specjalistą w tej dziedzinie. Trafiając do psychologa, psychoterapeuty  z pewnością znajdziemy odpowiedź,  na wiele nurtujących nas pytań.

W trudnych chwilach służymy pomocą.

Psycholog Jolanta Jaworek

mgr psychologii
tel. +48 792 228 742
mail: jjaworek@jjpsycholog.pl

Psycholog Justyna Polańska

mgr psychologii
tel. +48 603 804 416
mail: jpolanska@jjpsycholog.pl

Opublikowane w

Chroń pamięć – aktywizuj się społecznie

Z zaburzeniami pamięci szczególnie u osób w podeszłym wieku, zmaga się współczesna medycyna i psychologia. Biorąc pod uwagę starzenie się społeczeństw można przypuszczać, że w najbliższych latach problem znacznie wzrośnie. Dlatego tak ważna jest aktywność społeczna. Osoby, które udzielają się społecznie, spotykają z innymi ludźmi, tworzą grupę bardziej „chronioną” przed zaburzeniami pamięci.

Psycholog Justyna Wyciślik Polańska z  JJ Prywatna Praktyka Psychologiczna
 w Chorzowie , podkreśla, że należy zwrócić uwagę, iż na ogólny stan zdrowia wpływa m.in.: dieta, choroby układu naczyniowego, nadciśnienie, zaburzenia gospodarki lipidowej, cukrzyca itp. Schorzenia te przyspieszają tempo powstawania zmian patologicznych
w mózgu i procesów neurodegeneracyjnych. Należy także wspomnieć o szkodliwym wpływie palenia papierosów oraz nadużywania alkoholu i substancji psychoaktywnych.

Kiedy nie pamiętamy o rzeczach, o których powinniśmy pamiętać, zadajemy sobie wtedy pytanie: czy to już choroba? Wtedy powinniśmy zastanowić się, jak żyjemy?

Dowiedziono, że często u podłoża zaburzeń pamięci leży depresja. Nie leczona może prowadzić do głębokich zamian osobowości, a nawet śmierci. Inne objawy zaburzające pamięć mogą pojawić się wraz z wiekiem. Mowa tutaj o łagodnym zapominaniu związanym ze starzeniem się organizmu. – Osoba z takimi problemami radzi sobie w życiu codziennym, ale zwykle jest świadoma, że pamięta gorzej niż wcześniej. Zazwyczaj polega to na wolniejszym wykonywaniu czynności i wolniejszym uczeniu się, czasem na trudnościach z przypominaniem sobie nazwisk, gorszej przerzutności uwagi – tłumaczy psycholog Jolanta Jaworek z JJ Prywatna Praktyka Psychologiczna w Chorzowie.

W chorobach związanych z procesami otępiennymi, w szczególności w otępieniu alzheimerowskim, początek objawów jest podstępny, a choroba postępuje stopniowo. Często dzieje się tak, że głębokie zaburzenia pamięci upośledzają funkcjonowanie osoby chorej, która nie zdaje sobie z tego sprawy. W otępieniu tym dominującymi objawami są zaburzenia pamięci świeżej, trudności w wykonywaniu codziennych czynności. Zmiany w mózgu, które doprowadzają do zaburzeń pamięci zaczynają się 10-20 lat przed wystąpieniem objawów. Istotne jest, żeby pacjent sam zgłosił się do lekarza,  to musi być świadomy swoich deficytów. Jednak w większości przypadków, zwykle, to rodzina zauważa zmiany zachowania osoby, które mogą przejawiać się jako: zobojętnienie, apatia, zaprzestanie aktywności, która do tej pory była charakterystyczna dla danej osoby. Mogą pojawić się trudności z wypełnianiem dokumentów, a osoba, która lubiła czytać lub oglądać telewizję, w tej chwili tego nie robi, nie ogląda ulubionych seriali.

Takie niepokojące zachowania wymagają konsultacji lekarskiej i psychologicznej oraz wykonania badań przesiewowych pamięci. Do tego celu mogą posłużyć testy: Krótka Ocena Stanu Psychicznego oraz Test Rysowania Zegara. Pierwsze badanie jest przygotowane, aby ocenić różne aspekty funkcji poznawczych: orientację w miejscu i czasie, zapamiętywanie i odtwarzanie, liczenie i nazywanie wykonywanych poleceń słownych oraz funkcje wzrokowo przestrzenne. W Teście Rysowania Zegara można natomiast ocenić funkcje wzrokowo przestrzenne, planowanie oraz myślenie abstrakcyjne – zaleca psycholog Justyna Polańska z JJ Prywatna Praktyka Psychologiczna w Chorzowie.

Jeśli odczuwasz pogorszenie pamięci, zgłoś się na badania przesiewowe. W gabinecie JJ Prywatna Praktyka Psychologiczna przy ul. Św. Pawła 11, lokal 311 w Chorzowie, dobierzemy odpowiednie ćwiczenia stymulujące funkcje językowe i usprawniające procesy poznawcze.

Opublikowane w

Miłość i „niemiłość”

Miłość bez wolności oznacza brak granic między osobami. Prowadzi on do utraty odrębności, osobowości i „ja”. Z drugiej strony wolność bez miłości prowadzi do samowoli i destrukcji związku.

Z czego bierze się samotność w związku? W obecnym multimedialnym świecie, niektórzy ludzie przekładają klikanie, ponad trzymanie bliskiej osoby za rękę lub przytulanie. Dzieci wyrastają w domu, w którym  rodzice są gośćmi. Między rodzicami a dziećmi nie  może wytworzyć się bezpieczna więź.
W późniejszym czasie takie dzieci wychodząc w związki, nie potrafią okazać partnerowi miłości i stworzyć dojrzałej relacji. Więź oparta na chaosie lub lęku, gdy rodzice piją lub stosują przemoc, spowoduje, że w przyszłości dziecko nie będzie potrafiło stworzyć normalnego związku.

Co w takim razie może być receptą na udany związek? Jak zwykle nie ma prostej recepty. Najpierw należy dotrzeć do sedna sytuacji. Sprawdzić, co kryje się za kłótniami. Być może jest`to próba znalezienia bliskości, której towarzyszy strach przed zranieniem?

 

Opublikowane w

Mindfulness

Można powiedzieć, że w  ostatnim czasie słowo mindfulness (uważność) robi karierę.
W czasach, kiedy wszystko wymagane jest na już, informacje, które maja kilka godzin są nieaktualne, zatrzymanie się na chwilę i spojrzenie w głąb siebie, zaczyna być ważne. Pomocne i ważne jest także zrozumienie, że problemy, których doświadczamy, zarówno w życiu osobistym jak i zawodowym, nie wynikają z naszej winy.
Dlatego w praktyce psychologicznej pojawiły się techniki skoncentrowane na uważności i współczuciu. Techniki te mają na celu rozwiązanie problemów psychicznych wynikających z nadmiernej samokrytyki i poczuciu wstydu.
Niestety nie istnieją  szybkie i łatwe techniki, które mogą zmienić stres i napięcie. Na szczęście ludzie są istotami twórczymi, dlatego mogą się rozwijać. Udowodniono, że ludzie znakomicie sobie radzą, kiedy czują więź i wzajemne wsparcie. Odczuwanie więzi wiąże się z wieloma pozytywnymi postawami i zachowaniami.

Opublikowane w

Wypalenie zawodowe

Jak pokazują liczne badania, wypalenie zawodowe dotyka coraz większej liczby pracowników. Główną przyczyną tego zjawiska jest występowanie sytuacji stresowych w miejscu pracy. Na wypalenie zawodowe narażeni są głównie pracownicy mający kontakt z klientami zewnętrznymi.  Choć w grupie ryzyka wymieniane są zawody, w których sukces trudno  jest zmierzyć, a osoba jest mocno zaangażowana w świadczenie pomocy. Ryzykowne jest także wykonywanie zadań rutynowych o niewielkim stopniu przydatności.

Jedną z form walki ze stresem w miejscu pracy jest job crafting, zwane inaczej modelowaniem pracy. Zwiększa ono dopasowanie pracownika do stanowiska pracy i polega na  przekonaniu pracownika, iż ma on wpływ na rzeczywistość. Nawet osoba, który wykonuje proste czynności powinna być przekonana o ich istotności. Job crafting polega na dostosowaniu obowiązków do potrzeb oraz możliwości pracownika, dzięki takim zabiegom obniżamy poziom frustracji i skupiamy się poszukiwaniu satysfakcji z wykonywanej pracy.

Opublikowane w

Problemy zachowania…

Problemy zachowania zostały podzielone na dwa zespoły objawów: zaburzenia zachowania się – definiowane  jako zachowania agresywne niosące fizyczne zagrożenia dla ludzi i zwierząt oraz zachowanie nieagresywne prowadzące do uszkodzenia przedmiotów, naruszenia własności lub kradzieży.

Polityka Prywatności – Regulamin Webmastering atwdb.pl